Güneşin bol göründüğü günler geliyor yavaş yavaş. Işığın bollaşması biraz da senin ışıkla birlikte oluşun. Ne çok nasıl kanırta kanırta yokluğunun kedi tırnaklarıyla kazınmışlıkları içinden gelebildiği gibi hançerli yaralı izlerle oldukça derin üstelik .
Sadece sensizlik olsa neyse seninle yaşananlarda şaka gibi onları özlemekte cabası. Yine olur mu? Yeniden bir daha aynı tat da aynı bereketli gönül doldurması hem de tıkış tepiş.
Öyle sıkı sıkı sarınıp yağmura dik durmak durmaya çalışmak ıslanmağa alışmak ıslanmak orada öyle beklemek titreye titreye orada olmaktan mutlu olmak. Muhakkak birisi bu duruma bir ad bulmuş bu durumu tarif etmiş bu yitmişliğe bir değerlendirme yapmış olmalı. Adı sanı belli böyleliğe bir nedenlik böylelikten çıkmaya da büyük bir ihtimal bir yol gösterilmiş düşünülmüştür.
Dert bu durumun artık normal olduğuna ikna edilmiş bunun hazırlanışını bir dahilik bir deha yaratması olduğuna inanmış olmak. Bunun kaldırılabilir bir ağırlığının kalmamış olması o yüzden el sürülmemesi gerektiği beynin bayağı büyük bölümüyle kabullenilmiş olması çıkmazımız.
Yaşamanın başka bir türü olduğunu bilmek düşünmek var olduğunu pirenin artık camı olmayan zıplamayı unutulmuş yüksekliğe çıkılabileceğine ikna edilmesi bir deneyenin ortaya çıkıp göstermesi yeniden aşılabilecek başkalıkların sahibi olabilme düşüncesine beynin istila edilen büyük kısmına yeniden kavuşulması çok çok büyük bir yorgunluk.
Boş ver en kısa yol.
